czwartek, 26 września 2013

Lekcja 3

Temat: Usługi internetowe

1. Definicja internetu
Internet - (International Network) międzynarodowa sieć połączonych ze sobą komputerów
Internet jako całość tworzą:
 - połączone komputery lub sieci komputerów
 - metody komunikacji czyli protokoły
 - społeczność korzystająca z sieci
 - zasoby sieci


2. World Wide Web

 World Wide Web  (po angielsku: „ogólnoświatowa sieć”), w skrócie Web lub częściej WWW – hipertekstowy, multimedialny, internetowy system informacyjny oparty na publicznie dostępnych, otwartych standardach IETF i W3C. WWW jest usługą internetową, która ze względu na zdobytą popularność bywa błędnie utożsamiana z całym Internetem.

3.Zagrożenia przy pracy z internetem

Zagrożenia w Internecie:
 - naruszenie anonimowości
 - nielegalne treści
 - włamania sieciowe
 - sekty i pedofile
 - uzależnienie
 - robaki internetowe

4. Uniform Resource Locator (URL)


URL (ang. Uniform Resource Locator) – oznacza ujednolicony format adresowania zasobów (informacji, danych, usług) stosowany w Internecie i w sieciach lokalnych.
URL najczęściej kojarzony jest z adresami stron WWW, ale ten format adresowania służy do identyfikowania wszelkich zasobów dostępnych w Internecie.
Standard URL opisany jest w dokumencie RFC 1738.

5. Domain Name System (DNS)



Domain Name System (DNS, ang. system nazw domenowych) – system serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych. Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki DNS nazwa mnemoniczna, np. pl.wikipedia.org jest tłumaczona na odpowiadający jej adres IP, czyli 9



6. Host

Host może oznaczać:

Komputer podłączony do sieci komputerowej używającej protokołu komunikacyjnego TCP/IP, posiadający adres IP. Jeżeli użytkownik komputera łączy się z siecią komputerową, to karta sieciowa lub modem jego komputera otrzymuje adres IP i wtedy staje się hostem. W tym znaczeniu host jest dowolną maszyną, uczestniczącą w wymianie danych poprzez sieć komputerową, np. poprzez Internet.

Komputer podłączony do sieci komputerowej łączem stałym, posiadający stały adres IP, udostępniający usługi sieciowe użytkownikom łączącym się z nim za pomocą swoich komputerów i umożliwiający im m.in. pracę w trybie terminalowym. Komputer użytkownika nazywany jest wtedy zdalnym terminalem, (ang.) remote terminal. Powszechną praktyką jest współistnienie na jednym hoście wielu usług, tj. obok usług umożliwiających pracę terminalową, np. telnet i SSH, także usług typu klient-serwer, najczęściej WWW i FTP. W tym znaczeniu, pojęcie host oznacza to samo co serwer, tym bardziej, że obecnie na większości tak rozumianych hostów, poza wewnętrznymi sieciami większych instytucji, usługi terminalowe, ze względów bezpieczeństwa, nie są dostępne.

W publikacjach anglojęzycznych, termin host używany jest w określeniu "to host", czyli dostarczać infrastrukturę dla usług sieciowych. Przykładowo, wyrażenia: "to host Web server" lub "hosted by", mogą odnosić się do firmy zapewniającej sprzęt komputerowy, oprogramowanie oraz miejsce dla stron internetowych klienta.


7. Odsyłacze

Hiperłącze (ang. hyperlink, inaczej: odnośnik, odsyłacz, link) – zamieszczone w dokumencie elektronicznym (tekstowym, graficznym, wideo, animacji, PDF, HTML) odwołanie do innego dokumentu lub innego miejsca w danym dokumencie. Odwołanie takie związane jest z fragmentem tekstu lub obrazem – uaktywnienie hiperłącza (kliknięcie lub nadejście odpowiedniego momentu) powoduje otwarcie dokumentu docelowego. Hiperłącza są powszechnie używane na stronach internetowych.

8. Adres IP, Maska Sieciowa, Brama, Serwery DNS

Adres IP (ang. IP address) – w protokole IP liczba nadawana interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów (broadcast, multicast), bądź całej sieci komputerowej, służąca identyfikacji elementów sieci w warstwie trzeciej modelu OSI – w obrębie sieci lokalnej oraz poza nią (tzw. adres publiczny).

Adres IP nie jest "numerem rejestracyjnym" komputera – nie identyfikuje jednoznacznie fizycznego urządzenia – może się dowolnie często zmieniać (np. przy każdym wejściu do sieci Internet) jak również kilka urządzeń może dzielić jeden publiczny adres IP. Ustalenie prawdziwego adresu IP użytkownika, do którego następowała transmisja w danym czasie jest możliwe dla systemu/sieci odpornej na przypadki tzw. IP spoofingu (por. man in the middle, zapora sieciowa, ettercap) – na podstawie historycznych zapisów systemowych.

W najpopularniejszej wersji czwartej (IPv4) jest zapisywany zwykle w podziale na oktety zapisywane w systemie dziesiętnym i oddzielane kropkami, rzadziej szesnastkowym bądź dwójkowym (oddzielane dwukropkami bądź spacjami).

Maska sieciowa jest stosowana, aby rozpoznać czy adres IP z którym próbujemy się skontaktować należy do tej samej sieci co nasz, czy do innej. Pomaga sprawdzić która część adresu IP to numer sieci a która jest numerem hosta.

Maska sieciowa ma taką samą postac jak adres IP, czyli składa się z 32 bitów posegregowanych po 8. Maska, inaczej mówiąc netmaska, określa jaki zakres adresów IP jest w danej sieci. Każda siec jest określona przez: adres sieci, maska sieci, broadcast sieci. Adres sieci jest to zawsze pierwszy adres IP z danej sieci, nie mozna go użyc jak zwykłego adresu IP. Broadcast sieci jest ostatnim adresem i jest to adres rozgłoszeniowy. Pakiet docierający do adresu broadcast trafia do wszystkich komputerów w sieci. Maska sieci określa rozmiar sieci, czyli ile komputerów jest w danej sieci. Jeżeli maska sieciowa mówi, że w sieci są 32 komputery, to automatycznie należy odjąc 3 adresy od tej ilości. Pozostałe adresy są do wykorzystania przez komputery z danej sieci. Jeden adres jest tracony na adres sieci, drugi na adres broadcast, a trzeci na router sieci (chyba że siec nie łączy się z żadną inną, wtedy można go użyc normalnie). Tak więc przy masce określającej 32 adresy 29 adresów możemy wykorzystac na komputery użytkowników.

9. Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP)

DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol – protokół dynamicznego konfigurowania węzłów) – protokół komunikacyjny umożliwiający komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci. Protokół DHCP jest zdefiniowany w RFC 2131 i jest następcą BOOTP. DHCP został opublikowany jako standard w roku 1993.

W kolejnej generacji protokołu IP, czyli IPv6, jako integralną część dodano nową wersję DHCP, czyli DHCPv6. Jego specyfikacja została opisana w RFC 3315.

W sieci opartej na protokole TCP/IP każdy komputer ma co najmniej jeden adres IP i jedną maskę podsieci; dzięki temu może się komunikować z innymi urządzeniami w sieci.

10. Wireless Application Protocol (WAP)

Wireless Application Protocol (WAP) – zbiór otwartych, międzynarodowych standardów definiujących protokół aplikacji bezprzewodowych. Rozwijaniem protokołu zajmuje się organizacja WAP Forum, będąca obecnie częścią Open Mobile Alliance (OMA). Wersja 1.0 protokołu powstała w 1998, 1.1 w 1999, a 2.0 w 2001 roku.

WAP został stworzony w celu umożliwienia dostępu do usług WWW, uwzględniając ograniczenia techniczne urządzeń mobilnych (np. PDA, telefon komórkowy) korzystających z tego protokołu, oraz ograniczeń łącza danych (które może być realizowane m.in. poprzez połączenie CSD lub GPRS).

Przy pomocy emulatora WAP można oglądać strony WAP na komputerze osobistym podłączonym do Internetu.

11. Cookies

Plik cookie (ciasteczko) – niewielka informacja tekstowa, wysyłana przez serwer WWW i zapisywana po stronie użytkownika w pliku cookie (zazwyczaj na twardym dysku). Domyślne parametry ciasteczek pozwalają na odczytanie informacji w nich zawartych jedynie serwerowi, który je utworzył. Ciasteczka różnych rodzajów są stosowane najczęściej w przypadku liczników, sond, sklepów internetowych, stron wymagających logowania, reklam i do monitorowania aktywności odwiedzających.

Mechanizm ciasteczek został wymyślony przez byłego pracownika Netscape Communications – Lou Montulliego.

czwartek, 19 września 2013

Lekcja 2

Temat: Dzielimy się informacją



1.Technologia informacyjna (ang.) Information Technology, IT .

TI- jedna z dziedzin informatyki łącząca telekomunikację, narzędzia i inne technologie związane z informacją. Dostarcza ona użytkownikowi narzędzi, za pomocą których może on pozyskiwać informacje, selekcjonować je, analizować, przetwarzać, zarządzać i przekazywać innym ludziom.
Czym zajmuje się technologia informacyjna? 
Przede wszystkim zajmuje się takimi sprawami jak tworzenie komunikatów w różnego rodzaju mediach, oddziaływanie ich na odbiorcę we wszystkich aspektach jego życia - od psychicznego do socjalnego. Dzięki tej nauce możliwa jest komunikacja w społeczeństwie. Oprócz tego technologia informacyjna obejmuje analizowanie i syntezowanie różnego rodzaju informacji. Jedną z części technologii informacyjnej i informatyki jest wykorzystanie komputerów i struktur do przechowywania i prezentowania informacji.
Co tak naprawdę oznacza słowo technologia informacyjna?
Znaczenie takich pojęć, jak „informacja”, „komputer”, „informatyka” i „komunikacja” jest dość dobrze znane. Natomiast termin „technologia informacyjna” wymaga bardziej szczegółowego objaśnienia. 
Informacja 
W podstawach programowych różnych dziedzin nauczania, informacja występuje na ogół w znaczeniu potocznym, jako „konstatacja stanu rzeczy, wiadomość”. Ze względu na środki i sposoby posługiwania się nią, informacja jest często traktowana jako „obiekt abstrakcyjny, który w postaci zakodowanej (jako dane) może być przechowywany (na nośniku danych), przetwarzany (w trakcie wykonywania algorytmu), przesyłany (np. falą elektromagnetyczną) i użyty do sterowania (np. komputerem steruje program, będący zakodowaną informacją)”. 

Informatyka 
Wraz z pojawieniem się komputerów, zaczęła rodzić się nowa dziedzina naukowa – informatyka, która zajmuje się  głównie projektowaniem, realizacją, ocenianiem, zastosowaniami i konserwacją systemów przetwarzania informacji z uwzględnieniem przy tym aspektów sprzętowych, programowych, organizacyjnych i ludzkich wraz z implikacjami przemysłowymi, handlowymi i publicznymi. Informatyka jest obecnie dziedziną równoprawną z innymi, którą można studiować i w której można prowadzić badania naukowe. Studia informatyczne można podejmować na uczelniach o różnych profilach kształcenia, np. uniwersyteckim, technicznym, ekonomicznym. 
Komunikacja W najprostszej wersji, komunikacja to wymiana informacji między nadawcą a odbiorcą. W szerszym znaczeniu, jedna osoba może zakomunikować wiadomość grupie osób, komunikować się mogą również większe społeczności między sobą itd. Przekaz informacji następuje na ogół za pośrednictwem jakiego kanału (medium), którym może być m.in.: tekst, rysunek lub ich połączenie, dźwięk, ruchomy obraz itd
2.Społeczeństwo informacyjne 
Tym terminem określa się społeczeństwo, w którym towarem staje się informacja traktowana jako szczególne dobro niematerialne, równoważne lub cenniejsze nawet od dóbr materialnych. Przewiduje się rozwój usług związanych z 3P (przesyłanie, przetwarzanie, przechowywanie informacji).
3.  Zastosowanie IT

Technika informacyjna i metodyka jej stosowania przy realizacji procesów informacyjna. TI obejmuje swoim zakresem pojęciowym zarówno oddziaływanie, tworzenie i wykorzystywanie komunikatów medialnych, komunikację społeczną za pośrednictwem mediów informacyjnych, jak również analizę i syntezę informacji, wykorzystanie środków i metod informatyki, bezpieczeństwo systemów i danych.

Współczesna TI wyrosła na bazie zastosowań komputerów i odgrywa przełomową rolę w działalności zawodowej pojedynczego człowieka i w życiu społeczeństw.


niedziela, 15 września 2013

Lekcja organizacyjna 1

Na lekcji organizacyjnej zostaliśmy zapoznani z tym co będziemy robic na lekcjach informatyki oraz z zasadami bezpieczeństwa. Przeprowadzona została próbna ewakuacja z pracowni informatycznej!